-
1 dzielnica
-y; -e; f( część miasta) district, quarter; ( prowincja) province, region* * *f.1. (= część kraju) province, region.2. (= część miasta) district, quarter; dzielnica portowa port district; dzielnica przemysłowa industrial zone; dzielnica willowa villa district, residential district.3. geogr., hist. province, region.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzielnica
-
2 dzielnic|a
f 1. (część miasta) district, quarter- dzielnica mieszkaniowa a residential district a. quarter- dzielnica handlowa a shopping district- dzielnica portowa dockland GB, a port district- chińska dzielnica Chinatown- mieszkać w nowej/starej dzielnicy to live in a new/old part of town- mieszkać w dobrej/złej dzielnicy to live in a good/bad neighbourhood- mieszkała w północnej dzielnicy miasta she lived on the north side of town2. Admin. district 3. Geog. district, regionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzielnic|a
-
3 waterfront
['wɔːtəfrʌnt]n( at seaside) wybrzeże nt; ( at docks) nabrzeże nt* * *noun (that part of a town etc which faces the sea or a lake: He lives on the waterfront.) nadbrzeże, dzielnica portowa -
4 portow|y
adj. [urządzenia, maszyny] port attr.- żuraw portowy a derrick- robotnik portowy a docker- miasto portowe a port- opłaty portowe harbour dues- dzielnica portowa the docksThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > portow|y
-
5 Hafenviertel
Hafenviertel n dzielnica portowa
См. также в других словарях:
dzielnica — ż II, DCMs. dzielnicacy; lm D. dzielnicaic 1. «część kraju stanowiąca pewną odrębną całość pod względem etnograficzno geograficznym; region, prowincja» Dzielnica śląska, kujawska, pomorska. 2. «część dużego miasta o określonych, wyróżniających ją … Słownik języka polskiego